Karamel-choco sprits

‘’Don’t innovate, imitate.’’

Er zijn al zoveel millionaire shortbread recepten online te vinden, geloof me, het internet barst ervan. ‘’Wat zou mijn recept dan zo anders maken?’’ Nou… namelijk het feit dat mijn shortbread een samenstelling is van 88 duizend keer proberen, vallen en opstaan, bloed zweet en tranen, dat maakt het daarom de o.g. onder de shortbreads. Daarom noem ik mijn shortbread ook geen shortbread; mijn shortbread is een karamel choco sprits!

Ik had vlak voordat ik dit recept wilde posten een discussie of ik er nou iets aan zou moeten toevoegen, waardoor het wat specialer zou worden. Met specialer bedoel ik niet zozeer lekkerder; want dat is al onmogelijk, maar dan zou het er misschien ietwat meer bovenuit steken? ‘’Nee Kevin, je shortbread is al verdomde goed!’’ ‘’Nee Kevin je shortbread staat als een fucking huis’’ en dan wel met een fundering als hoe ze die maakte in de middeleeuwen; onder een fort ofzo. Soms moet je recepten gewoon niet verder aanpassen, er hoeft niet allemaal poespas omheen te draaien en er hoeft geen fanfare tevoorschijn te komen als je het op tafel zet. Het moet gewoon echt lekker zijn! Want daar draait het natuurlijk allemaal om in het einde.

Toen zei iemand dat ik het in kleinere stukjes moest snijden; het zou namelijk te machtig zijn. ‘’Dan doe je dat toch lekker Susan?!’’ Weetje, ik hou gewoon van grote machtige stukken, het kan mij zo weinig schelen in welk formaat stukken mijn bakfans het shortbread snijden, voor mijn part snij je het helemaal niet en ga je er all American pie op. (Waarbij ik wel moet zeggen dat ik denk dat je bij mijn vorige recept meer kans op slagen hebt aangezien de laag chocolade best hard is)

Afijn, ik zou zeggen probeer het gewoon eens een keer. Probeer dit recept; echt iedere simpele ziel kan dit maken. Als je gewoon het stappenplan volgt kan er eigenlijk vrijwel niets misgaan. Ik beloof je dat als je dit op werk of bij je familie uitdeelt, je zult promoveren van lonely boy naar upper east sider.

And that’s a promise, a shortbread promise.

Xoxo

Kevduchef

Benodigdheden in de keuken

• Bakschaal

Stappenplan

1. Verwarm de oven voor op 180 graden.
2. Zeef de bloem in een schaal en gooi hier de witte basterdsuiker bij, het vanillearoma en twee snufjes zout.
3. Meng dit samen met driekwart van het pakje roomboter (die zijn meestal precies 250 gram)
4. Kneed dit goed door elkaar heen tot het een goed stevig deeg wordt.
5. Pak nu de bakschaal en bekleed deze op de bodem met bakpapier en vet de randjes in met boter.
6. Verdeel nu je deeg over de bodem van de ovenschaal, druk het deeg goed aan en prik er met een satéprikker een stuk of 30 gaatjes in. Bak deze nu 30 minuutjes af.
7. Als de bodem klaar is moet je er eerst voor zorgen dat ie’ afgekoeld is voordat je er een nieuwe laag op doet, daardoor begin je pas aan de volgende laag als de bodem uit de oven komt.
8. Smelt de rest van de roomboter in een pannetje en gooi hier als de boter gesmolten is de bruine basterdsuiker bij. Roer dit goed door elkaar heen en blijf non-stop roeren.
9. Gooi het blikje gecondenseerde melk erbij, het is heel belangrijk dat je de hele tijd blijft roeren. Karamel brand namelijk erg snel aan. Je moet ongeveer een kwartiertje roeren; zorg ervoor dat je vuur niet te hoog staat.
10. Wanneer je karamel klaar is smeer je het uit over de afgekoelde bodem en plaats je de schaal in de koelkast zodat ie’ hierna ook nog sneller afkoelt.
11. Nu gaan we rustig de melkchocolade au bain-marie smelten, neem je tijd want de karamel moet wel eerst hard zijn.
12. Zodra de chocolade gesmolten is schenk je deze over de karamel-laag heen en zorg je ervoor dat alles vlak en netjes bedekt is.
13. Als laatste gaan we de witte chocolade au bain-marie smelten, dit doen we pas als de melkchocolade al een beetje is afgekoeld.
14. Zodra de witte chocolade gesmolten is kun je de Picasso in jezelf gaan ontpoppen; ik gebruik altijd een lepeltje en gooi het lekker wild over de melkchocolade heen.
15. Nou klaar is Picasso, zet ‘m een uurtje in de koelkast en snij het daarna in kleine stukjes (stukken…brokken…idgaf). Bewaar het alleen niet in de koelkast, dan wordt de bodem zo droog. Liever in een luchtdicht bakje of een ouderwetse koektrommel.

Delen